Break free form heavy gear.

Jaren geleden dat ik ooit aan digitale fotografie begon kocht ik een Nikon. Ik koos voor het merk omdat deze beter vast hield dan een Canon. Goed argument Arend. Van de rest had ik namelijk geen kaas gegeten. Na een maand kwam ik erachter dat ik niet het juiste objectief had gekozen en kocht ik een ander. Dit was het objectief waar ik verder mee kwam, althans dat deed de verkoper mij geloven.

Zoals bij velen kende mijn consumptiegedrag geen grenzen. Ik was op een ontdekkingsreis wat bij mij zou passen. Ik zou daardoor wel groeien als fotograaf.

Van één APS-C naar twee, van APS-C naar full frame. Van kitlensen naar pro objectieven, van grammen naar kilo’s en mijn tassen groeiden evenredig mee.

Begrijp mij goed ik heb er een hoop plezier aan gehad maar heb ook veel materiaal niet of nauwelijks gebruikt. Mijn camera’s en objectieven werden mijn ballast. Ik had uiteindelijk zo’n 20 a 25 kilo aan spullen verzameld welke ik elke dag opnieuw mee op sleeptouw nam.

Mijn fototassen werden vervangen voor een enorme Pelicase op wielen. Een paar kilo erbij maakte ook niet meer uit. Maar ballast vertraagd. Ik had mijn ankers in mijn fotografiereis allang uitgegooid zonder dat ik het wist.

Ballast geeft wellicht stabiliteit maar ik wankelde de dag door zonder dat ik echt verder kwam. Kansen liggen nu eenmaal buiten je comfort-zone. Wat je kunt bedenken kun je ook waarmaken maar kon ik dat ook met de ballast welke ik bij mij droeg?

Een brakke rug, een lang lijf, een koffer welke niet te tillen was. Mooi spul en met liefde gekocht en behandeld maar foto’s uit het handje maken met soms 4,5 kilo gewicht wordt toch echt een ander verhaal.

Het gewicht van mijn DSLR’s vernietigde niet alleen mijn rug maar ook mijn creatieve “talent”

Wachten op de juiste dag om over te stappen was wachten op de bus welke nooit ging komen.

Ik heb uiteindelijk niet gewacht en ruilde zo’n 6,5 jaar geleden één van mijn full frame sets in voor een Olympus PEN E-P5. Jawel je leest het goed van 4,5 kilo naar 537 gram.

Het sleeptouw was overboord gegooid en ik was vrij. Vrij om verder te varen zonder ballast. Op zoek naar mijn grenzen waarbinnen ik altijd zo veilig, maar toch met lichte tegenzin, had gefotografeerd.

Na mijn overstap heb ik onderwerpen kunnen fotograferen welke ik anders nooit op de foto had kunnen krijgen. Technologie raast voort. Systeemcamera’s zitten er boordevol mee. Ik heb ook zaken gelaten welke ik wel kon maar wat bracht het mij daadwerkelijk?

Ik wilde vrij zijn. Vrij van kilo’s en dat zonder eerst een jaar lid te moeten zijn van de weight watchers.

Mijn andere full frame set volgde een jaar later de weg naar inruil. Was het vastgeroeste liefde? of gewoon een kwestie van geld wat ik geïnvesteerd had in iets wat ik nooit meer gebruikt heb na mijn eerste inruil? Ik heb geen idee maar ik weet wel dat mijn laatste anker zonder touw overboord ging.

Volle kracht vooruit. Het heeft mij uiteindelijk veel gebracht. Ik kwam o.a. mijn liefde tegen tijdens een lezing bij Cameraland en ben nu bijna 5 jaar geleden officieel opgenomen in het Olympus Visionary programma. Ik heb veel mooie mensen mogen ontmoeten. Proud to be a member of the family zoals Olympus dat graag duidt.

Ik heb geen dag, maar dan ook echt geen dag, meer omgekeken.

Het sleeptouw en mijn ballast liggen al jaren op de bodem van de spreekwoordelijke oceaan.

Misschien wil jij ook vrij zijn?

Wacht dan niet zou ik zeggen want nu is altijd het goede moment.

Break free!

Kunt u aan de onderstaande beelden zien of dit een full frame, APS-C of M43 foto’s zijn? Ik denk dat het lastig wordt als ik mijn logo’s eraf zou halen en ze in een Facebook groep zou zetten met dezelfde vraag. Micro Four Thirds heeft inderdaad een kleinere sensor en daardoor haalt u minder onscherpte dan een Full-Frame maar is dat juist goed of slecht? Bij deze beelden zou ik direct zeggen goed. Ik haal bijna geen scherptediepte gezien de de onderstaande foto’s. Dit zijn dan ook nog stacks van 15 foto’s welke tot 1 beeld samengevoegd worden door de Olympus OM-D E-M1X. Hierdoor haal ik al veel meer scherptediepte dan normaal met behoud van een rustige onscherpte/achtergrond. Allen uit de losse pols gemaakt op gemiddeld 1/20 seconde. Dat dus 15 foto’s lang 😉 Camera: Om-D E-M1X en Objectief 60mm macro F2.8. Foto’s zijn genomen zijn tijden de Olympus experience day te Heemstede i.s.m. Foto de Bock en Olympus Nederland. Laten we eerlijk zijn! Niemand vraagt toch bij een mooie foto met welke sensor deze gemaakt is? Wellicht een fotograaf of techneut maar dat doet toch niets af aan de foto zelf? 

Mijn dochter haar teckel heeft 9 weken terug een nestje van 5 puppies gekregen. Zo lief om te zien. Vanzelfsprekend moesten daar een X aantal foto’s van gemaakt worden. Goede foto’s werken nu eenmaal goed voor de verkoop of promotie van je hond. In dit geval hadden we het hele nest wel 5 keer kunnen verkopen zoveel aandacht als er is geweest. Mede door social media en de vele likes en ook het delen van de foto’s waren ze zo verkocht. Gelukkig hebben we de foto’s nog 😉 De pups zijn hier 8 weken jong en het waren nog geen helden. Neemt niet weg dat ze het goed gedaan hebben en toch fraai op de foto staan.

Wilt u ook een keer uw hond professioneel laten fotograferen schroom dan niet om contact met mij op te nemen.